22 Ιανουαρίου 2016

«Η αρμιά», του Γιάννη Βανίδη


Του χαμπάρ΄ έπισιν σά ντουβουρλίνγκα στου τζιαντέ: δέν τανάχουμι αρμιά!

- Γιατί, ρα;

- Ιά, δέν έβαλαν πουλλά γκαρμπουλάχανα οι Βαν’τσιώτ΄δις, δέ βάν’ν αρμιά στς πουλυκατοικίις, γιατι βρουμάει.

Μπιζέρσαν οι μπάμπις να γαρδαλών’ν λάχανα, να τα βάν’ν στα καδιά κι νάρχουντι απ’ τ’ Σαλουνίκ΄ να ‘ν παίρν’ν έτοιμ΄ ‘ν αρμιά οι νύφις κι τ’ αξαδέρφια. Κινών’ν κι γιαπράκια τώρα στς λουκάντις, χρήζ΄ να στέλν’ν γιαπράκια κι στς φοιτητές όξου...

Πού να προυφταστούν όλ΄ ιτούτ΄; Έχουμι έλλειψ΄! Πώς κι απου πού τα βρούμι τόσ΄ αρμιά για τόσα γιαπράκια;






Μπορείτε να κατεβάσετε το παραπάνω κείμενο, μαζί με τα υπόλοιπα κείμενα του Βανίδη πατώντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ.







Γκαρμπουλάχανα κι' άλας




Οι τζούφ΄




Του καδί (μουντέρνου)






Η πρώτη φωτογραφία, με τα "ξινάδια" (τουρσιά), είναι του συγγραφέα, ενώ οι φωτογραφίες που αφορούν την προετοιμασία της αρμιάς προέρχονται απο το προφίλ του ΗΛΙΑ ΜΩΥΣΙΑΔΗ στο φέισμπουκ.