Αδουκιέστι, ρα, ντίπ ‘ν παλιά τ’ Βιβλιουθήκ΄
πούταν παπχάτ’ ‘π του Δημαρχείου; Τώρα τα πείτι κι σήμιρας παπχάτ’ είντην.
Μούλουνέτι ρα, μην κρέν.τι, γιατί καμόσ΄ πουλιτικουποιημέν΄ διανουούμιν΄
τα χιρήσν ν’ αραδούν αναλουγίις κι μιταφουρές κι συμβουλισμοί γιατί
τάχατ΄ λέμι η Βιβλιουθήκ΄ παπχάτ’ ‘π του Δημαρχείου κι «Τί ιννουείτι;» κι τέτχια.
Τιλιφταία ‘ν έβαλαν σι όρουφουν (στα παλιά τα χασαπλιά), μα
μακρά. Ιά, ήταν κι είντην λέου παπχάτ’ κι μακρά μνιά ζουή. Κι αν
δέν βρίσκουνταν καμόσ΄ Ντιλιαλήδις κι Σαμπανόπουλ΄, τα τς είχιν καμαρώσ΄
τς μασκαρέτις απου νουρίς.
 |
| ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΑΛΤΑΔΩΡΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ (ΙΟΥΝΙΟΣ 1962) |
Μπορείτε να κατεβάσετε το παραπάνω κείμενο, μαζί με τα υπόλοιπα κείμενα του Βανίδη πατώντας ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
